Interview || The One With Mass Culture

Οι Mass Culture αποτελούν ένα household name στον post ήχο και δικαιολογημένα. Όποιος τους έχει δει στη σκηνή, ξέρει πολύ καλά ότι η κάθε τους εμφάνιση είναι συνθλιπτική και λειτουργεί εν είδει ψυχοθεραπείας, τόσο για το κοινό όσο και για την ίδια τη μπάντα, ενώ οι ηχογραφήσεις τους δεν είναι παρά ένα melting pot συναισθημάτων. Οι Αθηναίοι κυκλοφόρησαν στις 15 Μαΐου το δεύτερο full length δίσκο τους, με τίτλο "Barren Point", και λίγες μέρες πριν ανέβουν με τους Allochiria στη σκηνή του Gagarin 205 για τη ζωντανή παρουσίασή του, μας μιλούν εκτενώς για τη δημιουργία του και το DIY.

Credit: Vangelis Giannakopoulos

U: Καλώς ήρθατε στο Unraveled! Παρακαλώ συστηθείτε στο κοινό μας. 

Mass Culture: Καλώς σας βρήκαμε! Είμαστε οι Mass Culture και υπάρχουμε σαν μπάντα από το 2011. Αυτή τη στιγμή, μετά από κάποιες αλλαγές στη σύνθεση, είμαστε (με αλφαβητική σειρά για να μην παρεξηγηθούμε) οι: Γιάννης (τύμπανα), Μιχάλης (μπάσο, και πού και πού φωνητικά), Νίκος (κιθάρα), Στέφανος (μόνο φωνητικά) και Σωτήρης (κιθάρα).

U: Κυκλοφορείτε το δεύτερο full length δίσκο σας, “Barren Point”, στις 15 Μαΐου. Τι έχει γίνει στο στρατόπεδό σας στο διάστημα που μεσολάβησε από το “Primal | Ephemeral”; 

MC: Υπήρξαν σημαντικές αλλαγές. Καταρχήν ήρθε ο Στέφανος, για να αναλάβει το κομμάτι των φωνητικών, ώστε να υπάρχει κάποιος που θα αναλάβει μόνο αυτό το ρόλο γιατί έως τότε μοιραζόμουν τα φωνητικά εγώ (Μιχάλης) με τον προηγούμενο κιθαρίστα μας, τον Αργύρη. Και κατά δεύτερον, έφυγε ο προαναφερθείς Αργύρης και ήρθε στη θέση του ο Σωτήρης για να αναλάβει την κιθάρα. Αυτό από μόνο του έφερε αλλαγές στον τρόπο που συνθέτουμε κομμάτια, καθώς και φυσικά στην καθημερινότητα της μπάντας.

U: Ας ξεκινήσουμε με τα τετριμμένα. Τι συμβολίζει ο τίτλος “Barren Point” για εσάς και πώς σχετίζεται με την πραγματικότητα που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια; 

MC: Κοίταξε να δεις, νομίζω ότι σε αυτό το κομμάτι λειτουργούμε λίγο αυτόματα, λίγο υποσυνείδητα. Θέλω να πω ότι μη φανταστείς ότι καθόμαστε ατενίζοντας το ηλιοβασίλεμα, συλλογιζόμενοι το πώς θα μπορούσαμε να αποδώσουμε το απόλυτα βαθύτατο νόημα στον τίτλο του δίσκου. Πρακτικά, πέσανε διάφορες ιδέες στο τραπέζι και αυτό απλά είναι κάτι το οποίο έκατσε κατευθείαν καλά με όλους. Γι’ αυτό λέω ότι νομίζω ότι λειτούργησε υποσυνείδητα. Ο καθένας μας νομίζω ότι ταίριαξε τον τίτλο με μια πτυχή του δίσκου, αλλά και της ζωής μας τα τελευταία χρόνια. Πλανάται μια ατμόσφαιρα «αγονίλας» (δόκιμος όρος), θες λόγω οικονομικής ύφεσης, λόγω κορονοϊού; Διάλεξε και πάρε. 

U: Το εξώφυλλο του δίσκου σίγουρα τραβάει την προσοχή και προκαλεί ένα uneasy αίσθημα. Πώς δημιουργήθηκε αυτή η εικονογραφία και πώς θεωρείτε οτι αντανακλά το μήνυμα του "Barren Point”; 

MC: Το κομμάτι του εξωφύλλου ήταν μια πολύ χρονοβόρα και δύσκολη διαδικασία τελικά. Κατ’ αρχήν είχαμε αποφασίσει ότι θέλαμε να πάμε σε φωτογραφία και όχι σε σχέδιο, οπότε είχαμε καταλήξει σε κάποιες φωτογραφίες που θέλαμε. Δεν πήραμε ποτέ απάντηση από κανέναν φωτογράφο του εξωτερικού (το οποίο σήμαινε [ότι] περιμέναμε απάντηση, στέλναμε υπενθύμιση – τίποτα, βρες κάποιο άλλο υλικό να σου αρέσει, και φτου κι απ’ την αρχή) και είπαμε να ψάξουμε και εντός Ελλάδας. 

Βρήκαμε εντελώς τυχαία τον Πάνο Μαζαράκη και η επικοινωνία ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος άψογη. Συναντήθηκε μαζί μας, μας έδειξε και υλικό που δεν είχε δημοσιεύσει, και τελικά όλο το artwork που υπάρχει στο βινύλιο είναι από φωτογραφίες του. Το εξώφυλλο ήταν μια φωτογραφία που, όπως λες κι εσύ, μας τράβηξε απευθείας το ενδιαφέρον και νομίζω ότι, όπως και με τον τίτλο, απλά ταίριαξε κουτί. Είναι πολύ μίνιμαλ, «στείρα», και είναι αρκετά ανοιχτή για να την ερμηνεύσει ο καθένας όπως θέλει, το οποίο είναι κάτι που θέλουμε σα μπάντα, σε επίπεδο τίτλων, στίχων, artwork, αλλά και μουσικής.

U: Πώς σας επηρέασε η πανδημία, τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και στη δημιουργική σας διαδικασία; 

MC: Νομίζω ότι κάποια στιγμή όλοι είχαμε φρικάρει με το γεγονός ότι δεν μπορούσαμε να βγούμε έξω, να προβάρουμε, να παίξουμε λαιβ. Αυτό το πράγμα καθυστέρησε πάρα πολύ τη διαδικασία γιατί ενώ είχαμε ξεκινήσει να συνθέτουμε κάποιες ιδέες φρέναρε για πολύ καιρό, μέχρι που καταλήξαμε να στέλνουμε ιδέες μέσω υπολογιστή, με προγραμματισμένα τύμπανα κτλ. Από την άλλη, όλος αυτός ο εγκλεισμός θεωρώ ότι έδωσε βήμα στο να βγουν πιο επιθετικά τα κομμάτια του δίσκου, αλλά μας έδωσε και τη δυνατότητα να αφιερωθούμε αποκλειστικά στο κομμάτι της σύνθεσης. 

U: Οι στίχοι του δίσκου έχουν ένα μηδενιστικό κι αρκετά κυνικό χαρακτήρα. Πώς προσεγγίζετε το στιχουργικό κομμάτι, και τι εμπνέει τα θέματα που επιλέγετε να εξερευνήσετε; 

MC: Η διαδικασία είναι ότι αφού έχουμε γράψει τη μουσική, συνήθως θα βάλει ο Στέφανος από πάνω μια γραμμή φωνητικών. Από κει και πέρα επειδή κυρίως γράφω εγώ τους στίχους, προσπαθώ αρχικά να βρω λέξεις και φράσεις που μου αρέσουν και ταιριάζουν σε αυτό που έχει σκεφτεί ο Στέφανος. Μετά από μια ή δύο φράσεις, ξέρω απευθείας για το τι πράγμα θα μιλάει το κομμάτι, και απλά χτίζω πάνω σε αυτό, προσπαθώντας να δημιουργήσω εικόνες που προκαλούν τα συναισθήματα που έχω στο μυαλό μου πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, οπότε καταλήγει να είναι κάτι αρκετά abstract στην τελική του μορφή, ασχέτως με το αν εγώ έχω κάτι συγκεκριμένο κατά νου. Τα θέματα έχουν κατά κύριο λόγο να κάνουν με το πνίξιμο της καθημερινότητας, το θάνατο, την ύπαρξη ως έννοια, και ένα μεγάλο κομμάτι του πως σκέφτομαι αυτές τις εικόνες που προσπαθώ να φτιάξω είναι επηρεασμένο από sci-fi (ίσως σε κάποια σημεία να φαίνεται αυτό).


U: Πώς καταφέρνετε να βρίσκετε τη σωστή ισορροπία μεταξύ των διαφορετικών στοιχείων που θέλετε να ενσωματώσετε σε κάθε κομμάτι;  

MC: Με αρκετό trial & error. Πρέπει να έχουμε πετάξει υλικό που αν το μαζεύαμε βγάζαμε δυο δίσκους. Το καλό είναι ότι όταν έρχονται ιδέες, πάντα δοκιμάζονται και βλέπουμε πού μπορούν να οδηγήσουν, άσχετα με το αν θα απορριφθούν ή όχι, όπως επίσης συνήθως υπάρχει κάποιος o οποίος θα έχει μια ιδέα για το προς τα πού θα πάει το κάθε κομμάτι. Αυτό βοηθάει στο να γίνει πιο ομαλή η διαδικασία.

U: Ετοιμάζεστε για ένα διπλό release show με τους Allochiria στις 26 Μαΐου στο Gagarin. Καταρχάς, πώς πήρατε την απόφαση να κάνετε ένα διπλό πάρτυ; 

MC: Νομίζω ότι κάποια στιγμή το συζητάγαμε και κάποιος πέταξε την ιδέα ότι θα ήταν ωραίο ένα διπλό release. Με τους Allochiria γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, και έτυχε αυτή την περίοδο να ετοιμάζουν κι αυτοί τον τρίτο δίσκο τους, οπότε ήταν πολύ καλή συγκυρία για να γίνει. 

U: Την επόμενη μέρα μοιράζεστε τη σκηνή του Temple με τους Celeste. Δεδομένου ότι από πλευράς διοργάνωσης θεωρούνται “ταμπού” οι back-to-back συναυλίες ενός συγκροτήματος, εφόσον ο κόσμος δύσκολα θα πάει και στις δύο, πώς διαχειρίζεστε το ρίσκο και τις προσδοκίες του εκάστοτε promoter ώστε να αποφεύγονται οι συγκρούσεις;

MC: Κοίτα, οι Celeste συγκεκριμένα είναι μια μπάντα η οποία αποτελεί από τις μεγαλύτερές μας επιρροές τα τελευταία 7-8 χρόνια, οπότε είναι λίγο πιο ιδιαίτερη συνθήκη. Αν ήταν κάτι άλλο, ενδεχομένως να μην το κυνηγούσαμε κι εμείς τόσο πολύ. Σε κάθε περίπτωση το συζητήσαμε και με την 3 Shades of Black, και με τους Allochiria, και κανείς δεν είχε πρόβλημα, οπότε, πάμε να το κάνουμε. Πολλές φορές δεν χρειάζεται και κάτι περισσότερο από το απλά να το συζητήσεις με τους εμπλεκόμενους για να βρεθεί η λύση.

U: Ένα πράγμα που πάντα μου έκανε εντύπωση με τους Mass Culture είναι η ευρεία αποδοχή που έχετε σε διαφορετικές σκηνές, σε σημείο που έχετε τη δυνατότητα να ανοίγετε για κάποιο μεγάλο ξένο σχήμα, και στο αμέσως επόμενο διάστημα να παίζετε σε αυτοοργανωμένες δομές. Σε μια εποχή που η “κόντρα” ανάμεσα στο DIY και την εμπορευματοποίηση της μουσικής παραμένει επίκαιρη, πώς διατηρείτε ισορροπίες ώστε να παραμείνετε προσηλωμένοι στα ιδανικά σας, χωρίς παράλληλα να προδίδετε την τέχνη σας; 

MC: Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτού που αναφέρεις είναι πέρυσι που ανοίξαμε τους Russian Circles και την επόμενη μέρα παίξαμε στο Γεωπονικό σε live που διοργάνωσε ο πολιτικός χώρος Ηλέκτρα Αποστόλου. Άπο την δημιουργία του συγκροτήματος είχαμε επιλέξει να παίζουμε αποκλειστικά σε πολιτικούς χώρους και DIY διοργανώσεις, και αυτό άλλαξε μετά από πολλά χρόνια και ο λόγος ήταν κυρίως για να έχουμε την δυνατότητα να παίξουμε και με συγκροτήματα που δυστύχως στο DIY δεν έχεις δυνατότητα να το κάνεις. Παρ'όλα αυτά, στηρίζουμε όλους τους πολιτικούς χώρους που υπάρχουν με οποιοδήποτε τρόπο μπορούμε.

U: Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε διάφορες πρωτοβουλίες αυτοοργάνωσης και διεκδίκησης μουσικών χώρων. Τι σημαίνει για εσάς το DIY και γιατί είναι απαραίτητες τέτοιες κινήσεις;  

MC: Ειδικά στις κοινωνικές συνθήκες που ζούμε πλέον, είναι επιβεβλημένη η αυτοοργάνωση, όχι μόνο στην μουσική αλλά σε όλα τα επίπεδα. Το DIY για εμάς αρχικά είναι ένα “μέσο” για να μπορείς να παρουσιάσεις στην κοινωνία τις πολιτικές σου ιδέες, είτε διοργανώνεις είτε παίζεις σε αυτό. Μπορεί να είναι ένα αντιφασιστικό-αντισεξιστικό φεστιβάλ ή ένα live για κάλυψη δικαστικών-ιατρικών εξόδων ενός πολιτικού κρατούμενου ή live οικονομικής ενίσχυσης για μία δομή που έχεις σκοπό να δημιουργήσεις (π.χ. κοινωνικά ιατρεία). 

U: Κοιτάζοντας πίσω μετά από τόσα χρόνια ύπαρξης των Mass Culture, υπάρχει κάτι που θα κάνατε διαφορετικά; 

MC: Κοίτα, σε αυτά τα 12 χρόνια που υπάρχουμε σαν συγκρότημα επειδή, δεν είμαστε και τα ίδια μέλη από την αρχή μέχρι και σήμερα, έχουμε όπως όλοι τις πολύ καλές στιγμές μεταξύ μας αλλά και τις αρκετά άσχημες. Παρ'όλα αυτά, νομίζω ότι δεν θα αλλάζαμε κάτι από ότι έχουμε μέχρι τώρα ζήσει και ελπίζουμε ότι τα καλύτερα είναι μπροστά μας. Θεωρώ ότι και τα καλά και τα κακά είναι εμπειρίες που κουβαλάμε μέσα μας, και πραγματικά δεν νομίζω ότι ούτε έχει μετανιώσει κανείς για κάτι, ούτε θα άλλαζε κάτι.

U: Κλείνοντας, τι θέλετε να πάρουν οι ακροατές από το “Barren Point”;

MC: Το κυριότερο για μας στη μουσική που θέλουμε να παίζουμε είναι να προκαλεί συναισθήματα στους ακροατές. Το τι συναισθήματα είναι εντελώς υποκειμενικό, και ιδανικά αυτό να γίνεται με μια αμεσότητα. Θεωρώ ότι ο δίσκος αυτός έχει αυτή την αμεσότητα, είναι «φορτισμένος» συναισθηματικά, και αυτό είναι που θα θέλαμε να πάρουν και οι ακροατές.

U: Ευχαριστούμε για το χρόνο σας, ο επίλογος δικός σας. 

MC: Αρχικά, να σε ευχαριστήσουμε για την πρόσκληση για την συνέντευξη αλλά και για το review του δίσκου. Να πούμε ότι πλέον ο δίσκος υπάρχει ολόκληρος στο διαδίκτυο και μπορείτε να τον ακούσετε από Youtube, Bandcamp, Spotify, και επίσης [υπάρχει] καινούργιο merch που μπορεί να δει κάποιος από τις σελίδες μας. Ελπίζουμε να τα ξαναπούμε στις 26 Μαΐου στο Gagarin που γίνεται το release party, και το Σάββατο 27 Μαΐου στο Temple με Celeste. Να ακούτε μουσική, να γράφετε μουσική, και να στηρίζετε τη μουσική!

Connect with the band:

Facebook: https://www.facebook.com/massculturegr 
Instagram: https://www.instagram.com/masscultureband/
Bandcamp: https://massculture.bandcamp.com/
Spotify: https://open.spotify.com/artist/1a4CDR0VRkkbTHUb6ZtrZM   


Share on Google Plus

0 σχόλια :

Post a Comment