.jpg)
Θα ήθελα να ξεκινήσω με μια ερώτηση αυτό το κείμενο. Αν υποθέσουμε ότι σας ζητούσε κάποιος να γράψετε ένα βιβλίο για το punk και να επιλέξετε μια μοϊκάνα για το εξώφυλλο, ποιανού θα ήταν, και γιατί του Wattie; Το λογότυπο των Exploited, μια μίξη του εμβληματικού τραγουδιστη της μπάντας και ενός anglerfish, έχει σημαδέψει τα παιδικά χρόνια όλων όσων ασχολήθηκαν έστω και λίγο με τον ακραίο ήχο. Από τις στοιχισμένες μπλούζες εν είδει ταπετσαρίας που διακοσμούσαν κάθε μαγαζί bootleg merchandising στο κέντρο της Αθήνας, μέχρι τους πάγκους των δισκοπωλείων κάθε είδους, το logo της μπάντας έχει χαραχθεί με πυρογραφία στον εγκέφαλο μας.
Αυτό όμως που έχει μεγάλη σημασία να πούμε εδώ, για να μην παρεξηγηθούμε, είναι ότι το συγκρότημα διαχρονικά πορεύεται σε μια αρμονική αναλογία brand name και μουσικής προσφοράς. Η αναγνωρισιμότητα τους οφείλεται στο γενικότερο σύνολο που παρουσιάζουν, αλλα αν μη τι άλλο ποτέ δεν πούλησαν το όνομα τους περισσότερο από όσο προσέφεραν στη μουσική. Επικεντρωμένοι πάντα σε μια επιθετική μορφή έκφρασης και με βασικό τους πρόταγμα ένα “πουτάνα όλα”, οι Exploited δημιούργησαν ένα σύνολο καθοριστικό για τον ήχο. Το μουσικό τους σλάλομ ξεκινάει από το το punk, διασχίζει το metal με crossover καταβολές και καταλήγει τελικά να δημιουργεί το τόσο αναγνωρίσιμο στυλ τους, που μεγάλωσε κυριολεκτικά γενιές. Με τους μισούς τίτλους της δισκογραφίας τους, μπορείς να γεμίσεις ένα θρανίο στο σχολείο, έναν τοίχο σε κάποια πλατεία και το καζανάκι μιας τουαλέτας ενός μπαρ. Η ευρεία και σχετικά απλοϊκή προσέγγιση τους σε θεματολογικό επίπεδο υπήρξε ένα σημείο συνένωσης των μεταλλάδων και των πανκς, σε εποχές που αυτό δεν ήταν ακριβώς αυτονόητο. Υπήρξε και σημείο κριτικής, ταυτόχρονα, από κόσμο που ίσως ζητούσε το κάτι παραπάνω, αλλά στην τελική ο καθένας επιλέγει τι θέλει να κρατήσει από μια μπάντα.
Σε μουσικό επίπεδο, η πορεία τους έχει περάσει από διάφορες φάσεις κι έχει διαμορφώσει ταυτόχρονα ένα αρκετά μεγάλο φάσμα του ακραίου ήχου. Ξεκινώντας από το κλασικό αγγλικό πανκ του 82 και φτάνοντας στο 90s metal, οι “ύμνοι” που έχουν γράψει είναι πολλοί και χιλιοτραγουδισμένοι. Με γηπεδική νοοτροπία πάντα και χοδοριακά ρεφρέν, το party είναι μονόδρομος. Δεν έχει σημασία αν θα παίζουν τούπα τούπα και “Alternative” ή δίκασες και “Beat The Bastards”, ο χορός παραμένει ο ίδιος.
Κλείνοντας, δεν μπορούμε παρά να τους αναγνωρίσουμε ότι αν σε κάτι έχουν παραμείνει συνεπείς, αυτό σίγουρα είναι το punks not dead. Ο Wattie, αυτή η πολύχρωμη μετεμψύχωση μαύρου σκύλου, έχει δει το λευκό φως ήδη 4-5 φορές και παρ’ όλα αυτά συνεχίζει απτόητος να γαυγίζει στον κόσμο. Το οποίο από μόνο του αποτελεί ένα κίνητρο και μια πρόσκληση προς τον γεμάτο περιέργεια ακροατή. Το μακάβριο αστειάκι όμως που σκαρώνουμε αυτή τη στιγμή, λογικά θα τσακιστεί για άλλη μια φορά στον τοίχο που υψώνουν στις συναυλιακές τους εμφανίσεις οι Exploited. Όσο και αν περνάνε τα χρόνια, αυτό που σίγουρα μπορούμε να πούμε είναι ότι μέσα σε όλες τις αντιφάσεις τους και άσχετα με τα όσα θα θέλαμε να κάνουν αλλά δεν κάνουν, οι Exploited παραμένουν απόλυτα τίμιοι και εντυπωσιακοί πάνω στο σανίδι. Σε ένα pogo που έχει αποδειχθεί ότι κυριολεκτικά κάποιες φορές μπαίνει και ο χάρος (όποιος επιβίωσε από το χάος του 2017 μπορεί να το επιβεβαιώσει), με κάποιο τρόπο παραμένουν όρθιοι. Αν όντως λοιπόν αυτή είναι η τελευταία τους περιοδεία, θα ήταν άδικο για τον εαυτό σας να το χάσετε.
0 σχόλια :
Post a Comment