Μετά από τρία χρόνια αναμονής, ο Deez Nuts επέστρεψαν στην Αθήνα. Το Νοέμβριο του 2019, το κουαρτέτο κυκλοφόρησε τον τελευταίο δίσκο του, "You Got Me Fucked Up", και θα ξεκινούσε τη νέα χρονιά με ένα μεγάλο headlining tour κάνοντας μια στάση στο γνωστό υπόγειο της Σολωμού στις 7 Μαρτίου μαζί με τους Black Mamba.
Δυστυχώς, η προσδοκία στο επίσημο event ήταν ως συνήθως μεγαλύτερη από την προθυμία του κόσμου να παραστεί στη συναυλία και να στηρίξει την προσπάθεια της διοργάνωσης και των συγκροτημάτων αλλά δε μιλάμε για πρωτόγνωρες συμπεριφορές. Όταν, λοιπόν, ξεκίνησαν οι Black Mamba με όλο το νεύρο που τους διακρίνει, η ενέργειά τους δε στάθηκε ικανή να προσελκύσει περισσότερο κόσμο μπροστά στη σκηνή, αν και οι παρευρισκόμενοι έδειχναν να ευχαριστιούνται το θέαμα. Μια παραπάνω συμμετοχή από τους μπροστινούς στη διασκευή του "Erase The Rat" των Backtrack την περίμενα, βέβαια.
Είχε έρθει πια η ώρα για τους headliners. Σε αυτή την περιοδεία, οι Deez Nuts βρέθηκαν εκτάκτως χωρίς τον κιθαρίστα RealBad, τον οποίο αντικατέστησε επάξια ο Poli Correia των Devil In Me. To set ξεκίνησε δυναμικά με τα "Face This On My Own", "You Got Me Fucked Up" και το "Popular Demand", με τη μπάντα να χοροπηδάει ασταμάτητα. Παρότι ο ήχος δεν ήταν πάντα με το μέρος τους, ο κόσμος που βρισκόταν πλέον μπροστά στη σκηνή ξεκίνησε να τραγουδάει και δειλά-δειλά να μοσάρει. Ο τραγουδιστής JJ Peters προσκαλούσε αρκετά συχνά τους "ντροπαλούς" να πλησιάσουν αν θέλουν, μερικές φορές μιλώντας τους απευθείας χωρίς μικρόφωνο. Η επιλογή των τραγουδιών ήταν πολύ καλή, καλύπτοντας όλο το φάσμα της δισκογραφίας τους, από τα πρώτα άλμπουμ ("Rep Your Hood", "Stay True", "Shot After Shot", "Your Mother Should Have Swallowed You") μέχρι τις πρόσφατες επιτυχίες ("What's Good", "Binge/Purgatory", "Singalong", "Crooked Smile"). Ο πραγματικός πανζουρλισμός, ωστόσο, έγινε με το που ήχησε η προηχογραφημένη εισαγωγή του "Band Of Brothers", με τους φαν να τραγουδάνε δυνατά και τους Black Mamba να καταλαμβάνουν το αριστερό μέρος της σκηνής και το αντίστοιχο μικρόφωνο. Η συναυλία έκλεισε με το "DTDFL4EVA" και με μια πολύ ωραία ανάμνηση. Μπορεί να μην ήταν η πιο πετυχημένη συναυλία των Deez Nuts αλλά, όπως ορθά σχολίασε ο JJ, "ήταν πολύ καλύτερο που συμμετείχαν μισή ντουζίνα άτομα και ένιωθαν τη μουσική, από το να ήταν 400 άτομα [να μας κοιτάνε] με σταυρωμένα χέρια".
Words by Eleonora Chatzopoulou.
All pictures courtesy of Arte LikeThat photography.
Δυστυχώς, η προσδοκία στο επίσημο event ήταν ως συνήθως μεγαλύτερη από την προθυμία του κόσμου να παραστεί στη συναυλία και να στηρίξει την προσπάθεια της διοργάνωσης και των συγκροτημάτων αλλά δε μιλάμε για πρωτόγνωρες συμπεριφορές. Όταν, λοιπόν, ξεκίνησαν οι Black Mamba με όλο το νεύρο που τους διακρίνει, η ενέργειά τους δε στάθηκε ικανή να προσελκύσει περισσότερο κόσμο μπροστά στη σκηνή, αν και οι παρευρισκόμενοι έδειχναν να ευχαριστιούνται το θέαμα. Μια παραπάνω συμμετοχή από τους μπροστινούς στη διασκευή του "Erase The Rat" των Backtrack την περίμενα, βέβαια.
Είχε έρθει πια η ώρα για τους headliners. Σε αυτή την περιοδεία, οι Deez Nuts βρέθηκαν εκτάκτως χωρίς τον κιθαρίστα RealBad, τον οποίο αντικατέστησε επάξια ο Poli Correia των Devil In Me. To set ξεκίνησε δυναμικά με τα "Face This On My Own", "You Got Me Fucked Up" και το "Popular Demand", με τη μπάντα να χοροπηδάει ασταμάτητα. Παρότι ο ήχος δεν ήταν πάντα με το μέρος τους, ο κόσμος που βρισκόταν πλέον μπροστά στη σκηνή ξεκίνησε να τραγουδάει και δειλά-δειλά να μοσάρει. Ο τραγουδιστής JJ Peters προσκαλούσε αρκετά συχνά τους "ντροπαλούς" να πλησιάσουν αν θέλουν, μερικές φορές μιλώντας τους απευθείας χωρίς μικρόφωνο. Η επιλογή των τραγουδιών ήταν πολύ καλή, καλύπτοντας όλο το φάσμα της δισκογραφίας τους, από τα πρώτα άλμπουμ ("Rep Your Hood", "Stay True", "Shot After Shot", "Your Mother Should Have Swallowed You") μέχρι τις πρόσφατες επιτυχίες ("What's Good", "Binge/Purgatory", "Singalong", "Crooked Smile"). Ο πραγματικός πανζουρλισμός, ωστόσο, έγινε με το που ήχησε η προηχογραφημένη εισαγωγή του "Band Of Brothers", με τους φαν να τραγουδάνε δυνατά και τους Black Mamba να καταλαμβάνουν το αριστερό μέρος της σκηνής και το αντίστοιχο μικρόφωνο. Η συναυλία έκλεισε με το "DTDFL4EVA" και με μια πολύ ωραία ανάμνηση. Μπορεί να μην ήταν η πιο πετυχημένη συναυλία των Deez Nuts αλλά, όπως ορθά σχολίασε ο JJ, "ήταν πολύ καλύτερο που συμμετείχαν μισή ντουζίνα άτομα και ένιωθαν τη μουσική, από το να ήταν 400 άτομα [να μας κοιτάνε] με σταυρωμένα χέρια".
Words by Eleonora Chatzopoulou.
All pictures courtesy of Arte LikeThat photography.
0 σχόλια :
Post a Comment